عشق خسته

            عشق خسته...

عشق یعنی اشک توبه در قنوت خواندنش با نام غفار الذنوب عشق یعنی چشمها هم در رکوع شرمگین از نام ستار العیوب عشق یعنی سر سجود و دل سجود ذکر یا رب یا رب از عمق وجود . . .باز هنگام سحر قلمی از تکه زغالی مانده از آتش شبی سرد میلغزد بر روی تن سرد و بی روح ورق. و باز هم ردی از سوز دل بر روی خط های یخ زده کاغذ مینویسد وباز قصه پر غصه تکرار …. روزی درختی بودم تنومند و زیبا ، قدی کشیده و شاخ و برگ تماشایی داشتم . عاشق شدم . . . !!!! عاشق صدای خوش هیزم شکن . . . !!! و تن خود را بی آلایش تقدیم بوسه های درد آور تبر او کردم و چه راحت شکستم ، بی صدا خورد شدم ، چه دیر فهمیدم بی رحم است دل سنگ هیزم شکن و سخت تر تبر او که سوزاند تنم را ، حالا دیگر زنده نبودم درخت نبودم ، در چشمان سرد او فقط هیزم بودم و بس سرنوشتم چه بود ؟ حالا که نه درخت بودم و نه سایه ای داشتم و نه ریشه ای نه برگی و نه مهمان ناخوانده ای که بر روی دستانم بنشیند و برای دل کوچکش آواز بخواند و بر خود بلرزد و با آهی سرد دوباره پر باز کند و به اوج برود و چه ناجوانمردانه تکه های خرد شده ام در شومینه رو به چشمانش آتش گرفت و او فقط لذت برد عشق خسته...

اى که ازتازگى زخم دلم تازه ترى/ یعنى از قصه دلتنگى من باخبرى/ مثل مهتاب که از خاطر شب میگذرد/ هرشب آهسته از آفاق دلم میگذرى/• من پذیرفتم که عشق افسانه است/ این دل دردآشنا دیوانه است/ میروم شاید فراموشت کنم/ بافراموشى هم آغوشت کنم/ میروم ازرفتن من شادباش/ ازعذاب دیدنم آزادباش/ گرچه تو تنهاتر ازمامیروى/ آرزو دارم ولى عاشق شوى/ آرزو دارم بفهمى درد را/ تلخى برخوردهاى سرد را/ • آنکه ویران شده از یار مرا میفهمد، آنکه تنها شده بسیار،مرا میفهمد، چه بگویم که چنان از تو فرو ریخته ام، که فقط ریزش آوار مرا میفهمد،   • آنکه ویران شده از یار مرا میفهمد، آنکه تنها شده بسیار،مرا میفهمد، چه بگویم که چنان از تو فرو ریخته ام، که فقط ریزش آوار مرا میفهمد، • یکی دلش به صد دل بنده، یکی صد دل به یک دل می بنده، یکی یک دل به یک دل می بنده وتا آخر عمر پایبنده، یکی دل به هیچکس نمی بنده، یکی نمیدونه دلش وبه کی ببنده، یکی هر باربه یکی دل می بنده، یکی دل می بنده تابخنده، یکی دلش آکبنده مونده که به کی ببنده، ولی دل من باصددل به دل توکه آکبنده دل میبنده تادل توبخنده وبه این دل دادگی پایبنده عشق خسته...

از همان ابتدا دروغ گفتند . . . مگر نگفتند که من و تو ، ما میشویم ؟ پس چرا حالا من اینقدر تنهاست . . . از کی تو اینقدر سنگدل شد ؟ اصلا این ” او ” را که بازی داد ؟ که آمد و تو را با خود برد و شدید ما ، می بینی…؟ قصه ی عشقمان . . . فاتحه ی دستور زبان را خوانده است . .  ♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥ شنیده ام موی بلند . . . زنان عاشق را زیباتر می کند ، برای همین است موهایم را کوتاه کرده ام این وصله ها به آغوش تنهایی من نمی چسبد . . . ♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥ سکوت ، یعنی گفتن در نگفتن . . . یعنی مقابله با شهوت رام نشدنی حرف . . . یعنی تمرین برگشتن به دوران جنینی و شنیدن انحصاری لالائی قلبِ مادر در تنهایی محض ♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥ ســُــرخ می شوی ، وقتی می شنوی دوستت دارم زرد می شوم ، وقتی می شنوم ” دوســــتش داری ” چهار شنبه سوری راه انداخته ایم… ســـرخی ِ تو از من ، زردیِ من از تــــ عشق خسته...

عشق خسته...

love failure love failure love failure عشق خسته...